معنی غله خیز در فرهنگ فارسی عمید

ویژگی مزرعه ای که محصول غلۀ آن زیاد باشد

معنی غله خیز در لغت نامه دهخدا

پرغله. آنجا که غله فراوان باشد: آذربایجان غله خیز است. غله بوم. رجوع به غله بوم شود

معنی غله خیز در فرهنگ لغت هوشیار

چاش خیز چاشبوم جایی که در آن غله فراوان به عمل آید غله بوم: آذربایجان از ایالات غله خیزایران است

معنی غله خیز - جستجوی لغت در جدول جو

غله خیز

فرهنگ فارسی عمید

غله خیز

لغت نامه دهخدا

غله خیز

فرهنگ لغت هوشیار

غم خیز

جایی یا چیزی که از آن غم و اندوه برآید

فرهنگ فارسی عمید

غله خیزی

(غَلْ لَ / لِ)

پرغله بودن. غله خیز بودن. رجوع به غلّه شود

لغت نامه دهخدا

پگه خیز

(اَ مَ)

مخفف پگاه خیز، آنکه بامداد زود از خواب برخیزد. سحرخیز. بکر. بکر:
ز نخجیر و از می بپرهیز باش
بشب دیر خسب و پگه خیز باش.
اسدی (گرشاسب نامه نسخۀ خطی مؤلف ص 267)

لغت نامه دهخدا

غله جین

(غَ لَ / لِ)

در لهجۀ طبری به معنی ابلق. رجوع به ابلق و واژه نامۀ طبری چ دکتر صادق کیا شود

لغت نامه دهخدا

شعله خیز

(اُتُ خوا / خا شِ)

زبانه دار. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به شعله ور شود

لغت نامه دهخدا

گله خیر

(گَ لَ / لِ)

دهی است از دهستان حومه بخش صومای شهرستان ارومیه که در 11500گزی شمال خاوری هشتیان و 4هزارگزی شمال ارابه رو منگول به هشتیان واقع شده است. هوای آن سرد و دارای 147 تن سکنه است. آب آنجا از نهر غازان تأمین میشود. محصول آن غلات، توتون و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان جاجیم بافی و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)

لغت نامه دهخدا

غم خیز

(بُلْ عَ جَ)

غم آور. غم انگیز. صفت جایگاه یا چیزی که از آن غم برآید و کان اندوه باشد

لغت نامه دهخدا